Op vrijdagavond ging Jack naar zijn logeeradres, het was al een beetje laat dus is hij die avond enkel nog naar buiten gegaan voor een plasje.
Zaterdag was het een rustige dag behalve een wandelingetje en spelen in de tuin heeft gebeurde er niet veel.
Het was koud en het had gesneeuwd dus Jack vond het niet erg om binnen te luieren.
Maar toch, hij hoopte dat niet heel zijn vakantie zo saai zou worden!
Jack lag voor de kachel en droomde van een beetje spanning en avontuur.
Na een nachtje slapen was Jack er helemaal klaar voor, toen de paarden ’s ochtends werden buiten gezet was hij er als de kippen bij om hen al blaffend de weg te wijzen.
Maar helaas was er verder nog niet veel avontuur te bespeuren.
TOT ze ’s middags plots gingen wandelen!
Toen gebeurde het… Jack liep aan een lange lijn en wandelde aan de ene kant van het beekje dat toch wel zo’n halve meter breed was!
OOOOH NEE!! Wat gebeurde er?
Jeroen die de lijn aan het andere uiteinde vasthield liep aan de andere kant van de beek!!
Jack wist niet wat hij nu moest doen! Hij wilde wel spanning en avontuur, maar dit had hij toch niet verwacht!
Hij was blij dat hij na de wandeling weer naar binnen kon om te bekomen!
De avond verliep rustig en ook de nieuwe werkweek begon zonder al te grote hindernissen.
Tot de 2 oppassers van Jack ’s avonds besloten om nog een blokje te maken. "Heel fijn" dacht Jack.
Maar toen plots… gaf Jeroen de lijn aan Laura en wandelde de andere richting uit.
Jack begreep er niets van! “Als zoiets gebeurt kan je toch niet verder wandelen?” dacht hij.
De kleine herder wist niet wat hij moest doen!
Ondanks de verschillende aanmoedigingen van Laura en zijn vriendje Gust om verder te wandelen lukte het Jack niet.
Er zat niet anders op dan terug te gaan!
Oef! Bij thuiskomst was Jeroen er gelukkig ook!
Nu kon Jack tenminste op zijn beide oren slapen zodat hij voldoende fit was voor de volgende dag.
Want ook die zou er een vol avonturen worden!
Overdag mocht hij in de weide waar hij een poging deed tot poolstok te springen (stel je voor dat hij nog eens zo’n avontuur met een beek zou meemaken, dan zou hij tenminste kunnen reageren) of was het sabelen?
En ’s avonds.. dan werd er weer gewandeld! Een rustige wandeling deze keer, zonder beken of mensen die plots verdwenen, maar wel eentje in de regen.
“Niet erg” dacht Jack “Ik heb mijn portie avontuur al wel gehad.”
Maar... eens thuisgekomen kwam Laura ineens met een immense handdoek de keuken binnen. Ze legde die over Jack.
Jack vertrouwde het niet! Wat gebeurde er nu weer? Hij werd afgedroogd!
Dit kon hij niet geloven!
Wat zou hij nog allemaal meemaken!
Woensdag werd gelukkig een rustige dag!
Na al dat avontuur mocht dat wel! Zo kon Jack even bekomen.
Dat hij enkele dagen geleden nog hoopte op een vakantie vol avontuur begreep hij inmiddels zelf al niet meer!
Niets zo fijn dat rust en ontspanning.
Al was de rust van korte duur...
Tijdens de avondwandeling op donderdag kreeg Jack een bijna doodservaring.
Een kleine onoplettendheid van Jeroen zorgde ervoor dat de lijn tussen zijn poten kwam.
Jack wist niet wat te doen, zenuwachtig trappelde hij op de grond in de hoop dat hij die gevaarlijke lijn zo kunnen verslaan.
"Oef, gelukt!" dacht hij toen Jeroen hem te hulp schoot!
Na een week vol avonturen naderde stilaan het einde van Jack zijn vakantie.
Hoewel hij het een fijne en grensverleggende vakantie had gevonden keek hij er toch ook naar uit om zijn baasjes terug te zien en om weer in zijn vertrouwde omgeving te kunnen zijn!
Hij zou dan vooral tijd nemen om uit te rusten zodat hij tegen de volgende vakantie weer helemaal klaar zou zijn voor nieuwe avonturen!
En laat dat nu net de boodschap zijn van Jack...
Als mens gaan wij op vakantie om te rusten en te ontspannen, maar voor onze honden (en ook andere dieren!) ligt dat net iets anders...
Een andere omgeving, andere baasjes, andere gewoontes (hoe klein ze soms ook zijn),... zorgen ervoor dat er minder voorspelbaarheid is wat vaak meer impact heeft dan wij denken!
Ondanks dat Jack ons beide kent van toen hij nog een klein pupje was en meerdere keren per jaar komt logeren vraagt dit steeds wel energie van hem!
Om hiermee te kunnen omgaan is rust en ontspanning erg belangrjik!
Zo behouden honden meer veerkracht en kunnen ze zich makkelijker omgaan met veranderende situaties.
Het doel van Jack zijn gekke gedrag was dus meer dan ons enkel te laten lachen!
Op zijn manier wilde hij ons iets heel waardevols vertellen!
Wat dan met zijn spannende avonturen? Da's de aard van't beestje (en zal dus voor elke hond ander zijn).
Jack zou Jack niet zijn moest hij niet af en toe een eigenaardigheidje hebben. (En eerlijk... hebben we dat niet allemaal een beetje?)
Het is gewoon belangrijk dat je als eigenaar (of logeerbaasjes) je hond respecteert, steunt en rekening houdt met zijn behoeften!
Ondanks dat wij misschien wel liever langere en uitdagendere wandelingen hadden willen doen hebben we ervoor gekozen om onze activiteiten af te stemmen op die van onze logé zodat hij voldoende mentale rust kreeg om alles te verwerken!
Dierengedrag is zo puur en zo leerzaam! ❤️